Hoesee, ...of toch niet...

In de week na Maykes vertrek moest ik veel studeren, die drie dagen studie die ik gemist had, moest ik toch ergens inhalen. Het afgelopen weekend heb ik dus vooral gestudeerd, dat wil echter niet zeggen dat ik niks beleef.

Toen ik op vrijdag terugkwam op mijn kamer zat er eindelijk een hendel aan mijn raam, dus na ruim een week kan ik eindelijk mijn raam open doen, Hoesee!
Nu hoef ik niet meer een verdieping lager een deur open te houden in de hoop dat er frisse (koude) lucht naar bovengaat, helaas stijgt warme lucht.
Dat was overigens ook goed te merken. Want niet alleen had mijn raam een hendel, maar ook was het gas aangesloten, hoesee. Opeens stonden dus alle verwarmingen enorm hard te verwarmen. Ik was dus extra blij dat ik die warmte kon verdrijven door mijn raam open te zetten. Bovendien getuigd dit van inzicht van de huisbaas, was hij één dag later geweest had ik tien pond minder aan huur hoeven te betalen voor de volgende week, het gevolg was dat ik nog moest pinnen.

Buiten deze goede punten waren er echter ook een paar minder fijne dingen gebeurd. Beginnend op vrijdag doet de stroomtoevoer naar de laptop raar: geknetter en zelfs rook (Sorry voor mijn zus, dat ze dit zo moet horen, want het is haar laptop). Een stekkertje dat al een keer gerepareerd was, had een beetje dubbel gezeten en daardoor ging het mis. Maar met mijn enorme technische inzicht (knipoog) heb ik de stekker kunnen repareren en met wat tape van mijn huisgenoot zelf nog beter gemaakt. Laptop gered, skype gesprekken met Mayke gered. Hoesee! (Mijn zus kan opgelucht ademhalen.)
Zaterdagavond na een dag hard werken wil ik mijn tv aanzetten, maar helaas blijkt er op alle zenders (vier) een grote sneeuwstorm te zijn, oplopend in hevigheid naarmate je een verdere zender bereikt (van BBC1 tot Ch4). Nadat ik een andere tv heb uitgeprobeerd, kan ik concluderen dat het niet aan de tv ligt maar aan de kabel. Ik volg de kabel door de bovenverdieping om er achter te komen dat hij in een hoekje naar de kamer van mijn huisgenoot gaat, maar die is natuurlijk niet thuis. Pas op maandagavond is hij weer thuis en binnen een paar minuten is de sneeuwstorm die 48 uur geduurd heeft weer over. Hoesee!

Maar dan komt nog het ergste: mijn telefoon. De laatste tijd viel me op dat mijn batterijklepje niet meer goed aansloot op mijn telefoon. Ik had al een paar keer gekeken of er vuil tussen zat, maar dat zat er niet. Toen mijn batterij echter steeds minder lang mee ging, dat wil zeggen ongeveer 12 uur. Heb ik mijn batterij eens aan een grondige inspectie onderworpen en om er achter te komen dat hij aan beide vlakke kanten aan het opbollen was, mijn batterij groeide. (Mischien heeft dit te maken met het verblijf tussen de Schotten want die schijnen na Amerika de dikste mensen te zijn.) Vandaar dat mijn klepje niet meer goed paste. Maandag ochtend wekt mijn telefoon me nog netjes, maar wanneer ik hem een uur later aan wil zetten is zijn enige respons een flikkering van een blauw beeld en een grommetje. Het op de adapter aalsuiten van de telefoon veroorzaakt eenzelfde grommetje. Denkend dat het aan de batterij ligt, ga ik die ochtend de stad in om een nieuwe batterij te zoeken. Toen ik er eindelijk een had gevonden voor een redelijke prijs werd die gelijk uitgeprobeert. En...een flikkering van een blauw scherm en een klein grommetje. De collega van de batterijinzetter weet dan te vertellen dat het geheugen van de telefoon gewist is, of je zou kunnen zeggen dat mijn harde schijf gecrasht is. Resultaat: telefoon is onbruikbaar, dood, gestorven aan een hartaanval, of misschien beter een beroerte. Geen hoesee.

Maar een vervangende telefoon is alweer onderweg, in de hoop dat mijn simkaart het niet heeft begeven. Het zou een weekendje met vooral studeren worden, het werd een weekendje (inclusief maandag) vol verrassingen.
Hoesee?

Gegroet, Guido

Ps.: Schotse wijsheid: What is the result of a combination of a French kiss with a Glasgoweegian kiss?
A bruised tongue
(Voor de duidelijkheid: de French kiss, is in Nederland beter bekend als de tongzoen en de Glasgoweegian kiss, staat bij ons bekend als een kopstoot. Als de een een tongzoen geeft en de andere een kopstoot, dan krijg je een gekneusde tong.) Je had er bij moeten zijn ;)